Z okazji jubileuszu 650-lat lokacji naszego miasta, Fundacja Skawińskie Centrum Wolontariatu oraz Specjalny Ośrodek Szkolno-Wychowawczy w Skawinie we współpracy z Towarzystwem Przyjaciół Skawiny, Centrum Kultury i Sportu w Skawinie oraz Muzeum Regionalnym przystąpiło do realizacji wspólnego przedsięwzięcia. Wychowankowie, pedagodzy SOSW i wolontariusze wspólnie zorganizowali Turniej Rycerski. Wspólna praca dzieci niepełnosprawnych intelektualnie i wolontariuszy udowodniła, iż każda jednostka posiada ogromny potencjał, trzeba go tylko uruchomić.
W trakcie jego realizacji przeprowadzono między innymi:
– warsztaty praktyczne – uczniowie podzieleni na grupy, z których każda, pod okiem pedagogów SOSW, poznała zasady i szkoliła się w jednej z kategorii: łucznictwo, średniowieczna piłka nożna, „Trzech przeciwko trzem” – pojedynek rycerzy-siłaczy, szybkości i zręczności – bieg dam, sztafeta kubkowa, rzut wiklinowym kółkiem na miecz, toczenie pniaka, walka na kopie z rękawicą bokserską.
– Turniej Rycerski, który odbył się w Parku Miejskim w Skawinie, zaś jego uroczyste zamknięcie, zakończone pokazem tańca dawnego, miało miejsce w Sali Teatralnej Pałacyku „Sokół”.
Realizacja całego przedsięwzięcia była próbą przełamywania barier i lęków osób zdrowych w stosunku do osób niepełnosprawnych. Projekt uczył, co oznacza niepełnosprawność intelektualna. Dzięki temu istnieje szansa na zwiększenie akceptacji dzieci niepełnosprawnych intelektualnie przez osoby zdrowe, których stereotypowe myślenie o problemie deficytów rozwojowych jest społecznie szkodliwe.
Wsparciem nauczycieli w prowadzeniu zajęć byli wolontariusze. Ich zaangażowanie jest źródłem motywacji do samorozwoju dla uczniów SOSW i przykładem pozytywnych wzorców. Wolontariusze biorący udział w projekcie mili możliwość kształtowania odpowiedzialnych postaw obywatelskich wobec innych osób borykających się z przeciwnościami losu i ograniczonych poprzez chorobę. Tolerancja, empatia, opiekuńczość, bezinteresowne działanie, poświęcenie własnego, wolnego czasu dla innych to podstawy dla budowania społeczeństwa obywatelskiego, które niewątpliwie rozwinęły się wśród współrealizujących zadanie. Uczestnicy mogli uczyć się od siebie nawzajem na zasadzie „każdy coś wnosi, każdy coś dostaje” a udział w turnieju dodał im pewności siebie, podniósł samoocenę, dostarczył radości i wzbogacił ich świat wewnętrzny. Czyż na styku wielu osobowości i umiejętności poszczególnych osób, nie rodzą się najbardziej wartościowe projekty?
Drukuj
